Katalog on-line

zamyśleni
rozmarzeni
spełnienia
słowem i muzyką wypełnieni

("twórczo ograniczeni")

szczęśliwi i zadowoleni

by K.

Tacy jesteśmy po spotkaniu poetycko-muzycznym Pauliny Stolarczuk i akompaniamencie Łukasza Kowalczyka. Dziękujemy wszystkim za obecność i wypełnienie Czytelni bardzo pozytywną energią. Paulinie życzymy weny twórczej i dalszych sukcesów w rzeźbieniu w słowie i dźwięku.

Fantastyczne spotkanie! Dora Wilk, Witkac, Kurczaczek i Nikita, a właściwie ich twórczyni Aneta Jadowska w Czytelni dla Dorosłych!
W wesołej atmosferze mogliśmy dowiedzieć się jaką uczennicą była Aneta, skąd jej zamiłowanie do czytania wszystkiego, co wpadnie w ręce. Jak wygląda warsztat i rytuały pisarskie. Udało się nam też wyciągnąć kilka tajemnic o przyszłych książkach. Autorka zapowiedziała, że nie zamierza więcej pisać heksalogii, dlatego "szamańska seria", poświęcona Witkacemu i Kurczaczkowi zamknie się w 3 książkach. Nowa "seria o Nikicie" ma być za to... dużo dłuższa.
Trzymamy kciuki za jak najszybsze pojawienie się na rynku kolejnych powieści.

Podczas spotkania - "Eksperymenty" graliśmy na "wodnych instrumentach", bawiliśmy się balonową elektrostatyką. Przy użyciu wody i skrobi ziemniaczanej, mogliśmy stworzyć ciecz nienewtonowską, która "raz jest wodą, raz ciałem stałym". Tworzyliśmy również "niepękające bańki" - prawdziwe "mydlane potwory". Na koniec sprawdziliśmy, co się stanie jak wrzucimy mentosa do coli.

Już w sobotę 14 maja o godz. 11.00 zapraszamy dzieci i rodziców na "Rodzinne Karaoke" do Czytelni dla Dorosłych, gdzie pośpiewamy ponadczasowe przeboje Fasolek, Majki Jeżowskiej i inne piosenki znane i lubiane przez dzieci i rodziców.

Rozpoczęliśmy obchody Tygodnia Bibliotek. Charakterystyczne zielone koszulki bibliotekarzy jadących na rowerach można było zauważyć w wielu miejscach Ustki. Przechodnie nie szczędzili nam uśmiechów i chętnie sięgali po uwalniane książki. Odwiedziliśmy Pana Burmistrza i Panią Sekretarz oraz niektóre zaprzyjaźnione instytucje.
Szczęśliwym znalazcom, ustczanom i gościom naszego miasta życzymy miłej lektury :)
W środę 11 maja książki uwalniać będzie młodzież Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Technicznych w Ustce pod opieką Izabeli Kramarczuk.

Śniadanie u Tiffaniego - Truman Capote

Opowiadanie po raz pierwszy ukazało się w numerze czasopisma „Esquire” z listopada 1958 roku. Krótko po tym wydawnictwo Random House wydało nowelę i trzy inne opowiadania Capote'ego w jednym zbiorze.
Nakład książki był wznawiany kilka razy, a opowiadanie dołączane do innych kolekcji pisarza.

Inglid Norton z magazynu „Open Letters Monthly” zwraca uwagę na dług jaki ma Capote względem swojego mentora Christophera Isherwooda , autora „Śniadania u Sally Bowles”, w stworzeniu postaci Holly Golightly: „Śniadanie u Tiffaniego” jest na wiele sposobów osobistą krystalizacją Sally Bowles. Ciotka Trumana Capote'ego, Marie Rudisill, uważa, że Holly jest bratnią duszą Miss Lily Jane Bobbit, głównej bohaterki krótkiego opowiadania pisarza „Children on their Birthdays”. Spostrzega ona, że obie bohaterki są „niezależnymi, nietuzinkowymi podróżniczkami, marzycielkami w poszukiwaniu idealnego szczęścia” Capote przyznał się, że Holly Golightly to jego ulubiona postać. Styl opowiadania sprawił, że Norman Mailer nazwał Capote'ego „najlepszym pisarzem swojego pokolenia” dodając, że „nie zmieniłby w książce ani jednego słowa”.

Fabuła
Jesienią 1943 roku anonimowy narrator zaprzyjaźnia się z Holly Golightly, która nazywa go „Fred” (od imienia jej starszego brata). Oboje mieszkają w apartamencie mieszczącym się w dzielnicy Upper East Side na Manhattanie. Holly (18-19 lat) jest dziewczyną ze wsi, która stała się stałą bywalczynią drogich kawiarni. Nie ma pracy, ale utrzymuje się dzięki zamożnym mężczyznom, którzy zabierają ją do klubów i restauracji oraz dają jej pieniądze i drogie prezenty. Ciągle ma nadzieję, że poślubi jednego z nich.
Holly lubi szokować ludzi starannie dobierając smaczki ze swojego życia prywatnego albo wyrażając bez ogródek poglądy na różne tematy. Przez kolejny rok powoli pozwala „Fredowi”, który jest zafascynowany jej stylem życia, lepiej się poznać. Pod koniec książki, Holly obawia się, że nigdy nie będzie wiedziała, co do niej należy, dopóki tego nie straci.