Pomnik Umierającego Wojownika w Ustce (1922 r.)

Josef Thorak (ur. 7 lutego 1889 w Salzburgu, zm. 26 lutego 1952 w zamku Hartmannsberg w gminie Bad Endorf) – austriacki rzeźbiarz.

Był synem mistrza garncarskiego, w sklepie prowadzonym przez ojca uczył się garncarstwa i ceramiki. W 1912 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. W 1915 wyjechał do Berlina, aby kontynuować studia.

Materiałem jego pierwszych rzeźb był, ze względów finansowych, wosk. Jego rzeźby, przedstawiające muskularne, często nagie, postacie ludzkie, były utrzymane w manierze neoklasycystycznej z widocznymi wpływami ekspresjonizmu. Monumentalny charakter pomników znalazł uznanie u ideologów nazistowskich. Thorak, był uważany, obok Arno Brekera, za oficjalnego rzeźbiarza Trzeciej Rzeszy. Jego rzeźby towarzyszyły projektom Alberta Speera, m.in niemieckiemu pawilonowi na wystawie światowej w Paryżu, w 1937 roku.

W XX wieku na terenie Polski znany był jeden pomnik autorstwa Thoraka. Odsłonięto go 22 stycznia 1922 w Ustce. Upamiętniał niemieckich żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej. Po II wojnie światowej pomnik poświęcono poległym w czasie wojen mieszkańcom Ustki.

W 2008 roku w trakcie mycia posągu Macierzyństwo znajdującego się w ogrodzie Domu Pomocy Społecznej w Zaskoczynie, odkryto tabliczkę z napisem Thorak, 1942[1].

W 1944 przed wejściem do domu Gerharta Hauptmanna w Jagniątkowie została umieszczona rzeźba Hannele autorstwa Thoraka. Po zorganizowaniu w budynku muzeum została tam umieszczona ponownie [2].

W 1943 w Toruniu dokonano, w obecności Alberta Forstera wmurowania kamienia węgielnego pod nowy pomnik Mikołaja Kopernika autorstwa Thoraka. Thorak pomnik wykonał, lecz ze względu na zakończenie okupacji, nie został on wystawiony w Toruniu, lecz w rodzinnym mieście rzeźbiarza, Salzburgu [3].

Przypisy

  1. Sensacyjne odkrycie w ogrodzie Domu Pomocy Społecznej w Zaskoczynie. Nasze miasto

  2. Wiesenstein House in Jelenia Góra. W: Gerhart Hauptmann MuseumsVerband [on-line]. [dostęp 2008-11-11].

  3. Miał być w Toruniu, stoi w Salzburgu, Nowości, 7 marca 2008

    (Wikipedia)


Historia pomnika wg innych źródeł:

Wolne Forum Gdańsk
Forum miłośników Gdańska i Pomorza
Autor: fritzek

Latem zrobiło się głośno o odkryciu rzeźby Josefa Thoraka w Zaskoczynie, kiedy utrzymywano że jedyną jego pracą jest ustecki pomnik. Dzisiaj byłam chwilę w Ustce i nie odmówiłam sobie przyjemności obejrzenia i sfotografowania figury. O samym pomniku słów kilka. Rzeźba została zamówiona i ufundowana przez mieszkańców Ustki, ówczesnego Stolpmunde w hołdzie 76-ciu poległym mieszkańcom miasta w czasie I wojny światowej. Została odsłonięta 22 stycznia 1922 r. w Parku Zdrojowym. Rachunek opiewał na 57 tys. marek.

Rzeźba przedstawia konającego wojownika, resztką sił osłaniającego się tarczą z herbem Ustki przed ciosami, w stylistyce typowej dla Thoraka - neoklasycyzm z mocnymi akcentami ekspresjonizmu. Figurę wykonaną w technice odlewu z brązu osadzono na kamiennym czworobocznym cokole, na którego froncie wykuto inskrypcję "Unsern toten Kriegern".

"Konający wojownik" szczęśliwie przetrwał koleje losu. Po wojnie niemieckojęzyczny tekst usunięto i nałożono tablicę w języku polskim "Bezimiennym bohaterom wojen światowych - społeczeństwo Ustki". Tablica po jakimś czasie zniknęła, natomiast pomnik stoi do dnia dzisiejszego w Parku im. Chopina. Jest po fachowej konserwacji, zadbany osadzony w pięknej nadmorskiej scenerii.

001Pomnik przed II wojną światową

Poniżej zdjęcia wykonane 11 XI 2008 roku

011.jpg 012.jpg 013.jpg
014.jpg 015.jpg 016.jpg
017.jpg 018.jpg 002.jpg
 

...I stał się inspiracją dla Agaty Chmiel z Michałowic do napisania wiersza który zwyciężył w IV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Leszka Bakuły "O LAUR BURSZTYNOWEJ RÓŻY":

 Der Krieger von Stolpmunde

W Parku Zdrojowym

utkały kobierzec przebudzone ptaki

Siódmej Symfonii Bruknera –

osaczony wojownik

wyznaje wierność

żelaznym Nornom

 

GroBmeister z Baldham

rozsypuje wśród liści wiecznego jesionu

najdoskonalszą wizję-

śmierć

pijącą miód skaldów z rogu Baldura

zmierzch bogów umarł za wcześnie-

mrok przekuty w tarczę

wymazuje z kronik i leksykonów

gesty

których nigdy nie zaznał

rozum

Mnie prócz samej rzeźby fascynuje to, kim było tych 76-ciu poległych mieszkańców Stolpmunde. Z jakiego powodu postanowiono zamówić dla nich pomnik u już w latach '20 XX w. cieszącego się powodzeniem rzeźbiarza? Ot następny temat do śledztwa się znalazł.

Hmmm, zapewne żołnierzami z poboru.

Czy Thorak był tak znany już na początku lat 20? W 1922 roku miał zaledwie 33 lata i był dopiero po studiach. W każdym razie napewno musiał z czegoś żyć Thorak w latach '20 XX w. nie był postacią, taką jaką go znamy z późniejszych dokonań. Ale też nie był pierwszym lepszym chłystkiem w branży. W końcu, żeby nie to genialne dłuto, to nie zostałby doceniony.
Co co samej rzeźby, to mam do powiedzenia kilka słów. Rozmawiałam z kilkoma osobami na temat, rzeźb Breker v/s Thorak. Thorak wg mnie był pod bardzo silnym wpływem Rodina. "Umierający wojownik" jest wręcz późno secesyjny. Zresztą większość jego prac ma w sobie pewną delikatność, coś wzruszającego. Nawet jeżeli są to brutalne przedstawienia, to nie są sprowadzone do samego "mięsa, kości i siły" jak u Brekera.

Rzeźba jest przepiękna. Thorak ma w sobie coś, co chwyta za serce. Niby wpisuje się w ogólny trend epoki, ale jednak nie jest to nadczłowieczy heroizm, tylko bardzo emocjonalne, jednostkowe przedstawienia. Bardzo podoba mi się ta surowość, chropawość w połączeniu z delikatnością, która przywodzi na myśl jego wielkich poprzedników. Szkoda, że nie pamięta się o nim tak, jak na to zasługuje.

Może po prostu wygrał konkurs?. W każdym razie wiadomo że wiadomo że brał (jeszcze jako student?) udział w konkursie na pomnik wojenny rozpisanym w roku 1916 i zdobył trzecią nagrodę.

Szkoda że akta miasta Ustki zachowały się w szczątkowym stopniu bo może tam byłby jakiś ślad po nim...

003Konkurs Berliner Architekturwelt 1917

004Konkurs Zentralblatt der bauverwaltung 1917

005Konkurs Zentralblatt der bauverwaltung 1917

Jeszcze ciekawostka: link do artykułu "Spiegla" z kwietnia 1950r. i notatka z maja 1948r.:

006.jpg 007.jpg
Fotografie J. Thoraka z 1939 r.
008.jpg 009.jpg 010.jpg