Katalog on-line

Oskar Kolberg - kompozytor i folklorysta o najbogatszym dorobku w dziewiętnastowiecznej Europie – utrwalił, w wydanych za życia 33 tomach monografii regionalnych, wierny obraz polskiej sztuki i kultury ludowej. Uważał on, że zachowanie tradycji, stworzy fundament sprzyjający odrodzeniu Polski. Kolbergowska dokumentacja, tak pod względem ilościowym, jak i koncepcyjnym, nie ma precedensu w ówczesnym ludoznawstwie; ujawnia to już tytuł serii: Lud, jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni muzyka i tańce.

Polska rzeczywistość ostatnich kilku lat nie jest łatwa. Wszyscy mamy tego świadomość, szczególnie, gdy znajdujemy się w „smudze cienia”, to znaczy w wieku, gdy za wcześnie jeszcze na emeryturę, a przestajemy być atrakcyjni z punktu widzenia pracodawców. Ciężko wtedy zachować poczucie własnej wartości, a troska o to, skąd wziąć pieniądze na następny dzień często zabija wszelką radość z życia. Bywa jednak i tak, że podobny stan dotyka ludzi młodych, dobrze wykształconych i pełnych nadziei na przyszłość. Co wtedy mają ze sobą począć, szczególnie, że nasze realia są, jakie są. Jedną z takich sytuacji opisuje Grażyna Kamyszek w pięknej powieści obyczajowej „Zobaczyć iskry”.

Niespełna trzydziestoletnia Renata jest nauczycielką języka niemieckiego. Jej życie zdaje się układać dobrze i prowadzić we właściwym kierunku, gdy nagle jej świat wali się w gruzy. Szkoła, w której pracuje, zostaje sprzedana bogatemu biznesmenowi. Ma zostać zburzona. Młoda germanistka traci pracę i nie wie, co ma ze sobą zrobić. Szkoła była całym jej życiem. Zżyta serdecznie z zespołem nauczycielskim staje nagle w obliczu konieczności znalezienia nie tylko nowej pracy, ale i nowych znajomych, a przede wszystkim kogoś, kto zapełni opustoszałe miejsce w jej życiu. Adam, z którym była związana i w którym pokładała ogromną ufność, okazuje się być osobnikiem słabym i chwiejnym, i nieoczekiwanie zrywa z ukochaną, by ożenić się z inną. Młoda kobieta musi na powrót zamieszkać z rodzicami, którzy – choć bardzo ją kochają – nie ustają w krytykowaniu sposobu, w jaki Renata „marnuje sobie życie”. Nie chcąc siedzieć na bezrobociu nauczycielka zatrudnia się w końcu do opieki nad niemieckimi emerytem, Martinem. Wie tylko, że czekają ją ciężkie dwa miesiące z trudnym we współżyciu, starym człowiekiem. Nic jednak nie jest tak, jak sobie wyobraża, a trafiwszy do całkiem nowego świata odkrywa nie tylko szczegóły ciężkiego życia opiekunek seniorów, ale – niespodziewanie dla samej siebie – tajemnice, które będą jej szczególnie bliskiem...

źródło: http://bialepioro.pl/