Katalog on-line

W tym miesiącu dyskutowałyśmy o książce Anny Kaszubskiej i Zargan Nasordinovej „186 szwów”.
Jest to przejmujący opis walki matki o przeżycie swoje i swoich dzieci w trakcie II wojny w Czeczeni. Obraz wojny widziany oczami kobiety, która stara się przetrwać wszystkimi znanymi sposobami. Wreszcie jest to zapis konfliktu zbrojnego, który niespecjalnie przykuwał naszą uwagę, gdy pojawiały się o nim wzmianki w telewizji. „186 szwów” to także historia pięknej przyjaźni dwóch kobiet, które dzieli wszystko: język, religia, narodowość, kultura, poglądy i doświadczenia, a łączy tylko samotne macierzyństwo i choroba.
Poznajemy Zargan już w Polsce, gdzie mimo stresu pourazowego stara ułożyć życie sobie i trójce chorych dzieci. Czeczenka snuje swoją opowieść między kolejnymi szklankami gorącej, mocnej i słodkiej herbaty. Opowiada o trudnym wyborze- które z dzieci ma przeżyć o tym, że człowiek jest w stanie znieść każdy ból, ale nie do zniesienia jest dla matki pytanie dziecka dziecka:” Dlaczego nie ma nic do jedzenia?” Wstrząsająca jest informacja skąd wzięło się tytułowych 186 szwów. .
Książka wywołana dyskusję o uchodźcach, ich prawach i warunkach, w jakich powinni mieszkać. Jak można poradzić sobie z widmem wojny, które towarzyszy na co dzień. Rozmawiałyśmy także o sile matczynej miłości, która jest w stanie przenosić przysłowiowe góry.
Następne spotkanie odbędzie się 8 marca. Rozmawiać będziemy o opowiadaniach Alice Munro.

Zapraszamy serdecznie wszystkie zainteresowane osoby, które chciałyby dołączyć do naszej przesympatycznej grupy.
O czym zawiadamiają moderatorki DKK - Weronika Głowacka i Monika Ogrodnik

W tym miesiącu dyskutowałyśmy o książce Pauliny Młynarskiej „Jeszcze czego!”. Jest to już druga pozycja autorki, którą omawiałyśmy na naszych spotkaniach.
Paulina Młynarska w swoich felietonach porusza sprawę równości kobiet. Bazując na swoim doświadczeniu oraz na historiach kobiet, które słyszała jako współprowadząca „Miasta kobiet” zadaje pytanie czy równouprawnienie faktycznie istnieje. Często w sposób przerysowany lub wręcz wulgarny uświadamia nam, że my kobiety, w ogóle się nie szanujemy. Cały czas dążymy do tego, żeby zaspokajać swoich mężczyzn, być perfekcyjne na każdym polu i o każdej porze. Często nie widzimy wad swoich mężów czy partnerów lub usprawiedliwiamy ich przed wszystkimi.
Jest to książka ukazująca wyśrubowane do granic możliwości oczekiwania względem kobiet, o tym, że nie zawsze jest dobrze spotkać swój ideał mężczyzny, ale także o tym, że musimy nauczyć się mówić nie i walczyć o to, co się nam kobietom należy.
Za sprawą tej pozycji rozwinęła się dyskusja o prawach kobiet, tego jak jesteśmy traktowane. Zastanawiałyśmy się, czy jest to wynik wychowania i wzorców wyniesionych z rodzinnych domów, mediów i środowiska oraz czy istnieje szansa na zmianę na lepsze.
Następne spotkanie odbędzie się 8 lutego. Rozmawiać będziemy o książce Anny Kaszubskiej i Zargan Nasordinovej „186 szwów”.

Zapraszamy serdecznie wszystkie zainteresowane osoby, które chciałyby dołączyć do naszej przesympatycznej grupy.
O czym zawiadamiają moderatorki DKK - Weronika Głowacka i Monika Ogrodnik

W tym miesiącu dyskutowałyśmy o książce Zarqy Nawaz „Śmiejąc się w drodze do meczetu”.
Jest to książka opowiadająca o życiu muzułmanki w zachodnim świecie.

Autorka w zabawny sposób przedstawia zasady islamu i próby dostosowania religii do kultury Zachodu. Mimo, że Zarqa urodziła się w Wielkiej Brytanii, a później przeprowadziła się do Kanady, została wychowana w konserwatywnej rodzinie, w której zasady religii były przestrzegane. Książka łamie stereotypowe myślenie o muzułmanach. Pokazuje, że są to „normalni” ludzie żyjący wokół nas, mający zwykłe problemy.
„Śmiejąc się w drodze do meczetu” było wyjściem do dyskusji o islamie w ogóle. O tym, jak jest postrzegany czy tak naprawdę jest się czego bać - na ile wizerunek kreowany przez media zgadza się z rzeczywistością.
Następne spotkanie odbędzie się 11 stycznia. Rozmawiać będziemy o książce Pauliny Młynarskiej „Jeszcze czego!”.

Zapraszamy serdecznie wszystkie zainteresowane osoby, które chciałyby dołączyć do naszej przesympatycznej grupy.
O czym zawiadamiają moderatorki DKK - Weronika Głowacka i Monika Ogrodnik

W tym miesiącu dyskutowałyśmy o książce Angeliki Kuźniak „Papusza”.
Książka ta jest reportażem opowiadającym o losach słynnej Papuszy czyli Bronisławy Wajs, cygańskiej poetki. Autorka przedstawia portret kobiety skromnej, trwającej dzielnie przy mężu, nie mogącej pogodzić się z tym, że Cyganie nie wędrują już z taborem przez kraj. Obserwujemy tu również relacje między Papuszą a Jerzym Ficowskim. To on odkrył jej talent dla świata „gadziów”.
„Papusza” to swoista biografia poetki, w której obok obrazu życia w taborze, stosunków panujących wśród Cyganów, obserwujemy upór Papuszy w nauce pisania: jeden dzień nauki - jedna kura, którą trzeba było ukraść. W biografii cygańskiej poetki wyczuwa się tęsknotę za lasem, przyrodą i końmi.
Zaraz po wojnie Bronisława Wajs na swojej drodze spotkała Jerzego Ficowskiego, który dołączył do taboru i wędrował z nim przez dwa lata. To on doprowadził do wydania jej pierwszego tomiku poezji. Również sam Julian Tuwim był zauroczony twórczością Papuszy. Paradoksalnie, dzięki wydanej książce „Cyganie polscy” Ficowski sprawił, że Papusza została wykluczona ze wspólnoty cygańskiej. Oskarżano ją, że zdradziła autorowi sekrety ich życia. Szykany, którym została poddana, przeżycia wojenne, osiadły tryb życia, jak i śmierć męża spowodowały wystąpienie choroby psychicznej.
„Papusza” stała się na naszym spotkaniu wyjściem do ciekawej dyskusji dotyczącej Cyganów w ogóle. Ich postrzegania przez Polaków, stereotypów dotyczących tej nacji. Zastanawiałyśmy się nad losem cygańskich kobiet i ich kodeksem.
Następne spotkanie odbędzie się 7 grudnia. Będziemy dyskutować o książce Zarqy Nawaz „Śmiejąc się w drodze do meczetu”.
Zapraszamy serdecznie.
O czym zawiadamiają moderatorki DKK - Weronika Głowacka i Monika Ogrodnik