"Cechą charakterystyczną wielu wsi Pomorza Środkowego było zakładanie w ich sąsiedztwie parków przy pałacach i dworach, z którymi pod względem kompozycyjno-przestrzennym stanowiły najczęściej nierozerwalną całość.

Obecnie parki podworskie są spuścizną głównie XVIII- i XIX-wiecznych założeń powstałych przy siedzibach ówczesnych właścicieli, mieszkańców tych ziem, przedstawicieli wielu znanych rodów niemieckich. Większość zachowanych do dziś na terenie Pomorza Środkowego parków tworzono wykorzystując istniejące miejscowe zadrzewienia, kompleksy leśne lub grupy drzew. Na ogół reprezentują one styl krajobrazowy i naturalistyczny, charakterystyczny dla tego okresu.

W stylach i formach parków odzwierciedlają się etapy rozwoju materialnego i kulturowego ówczesnych właścicieli, a także ich poglądy filozoficzne i artystyczne. Są one pozostałością okresów historycznych, które minęły, świadectwem rozwoju kulturalnego, często o wysokiej wartości artystycznej i chociaż służyły dawniej tylko wybranej warstwie społecznej, stanowią dorobek kultury materialnej całego narodu."

Fragment książki Z.Sobisza i M.Truchan
"Zabytkowe parki podworskie Pomorza Środkowego"