Śniadanie u Tiffaniego

Śniadanie u Tiffaniego - Truman Capote

Opowiadanie po raz pierwszy ukazało się w numerze czasopisma „Esquire” z listopada 1958 roku. Krótko po tym wydawnictwo Random House wydało nowelę i trzy inne opowiadania Capote'ego w jednym zbiorze.
Nakład książki był wznawiany kilka razy, a opowiadanie dołączane do innych kolekcji pisarza.

Inglid Norton z magazynu „Open Letters Monthly” zwraca uwagę na dług jaki ma Capote względem swojego mentora Christophera Isherwooda , autora „Śniadania u Sally Bowles”, w stworzeniu postaci Holly Golightly: „Śniadanie u Tiffaniego” jest na wiele sposobów osobistą krystalizacją Sally Bowles. Ciotka Trumana Capote'ego, Marie Rudisill, uważa, że Holly jest bratnią duszą Miss Lily Jane Bobbit, głównej bohaterki krótkiego opowiadania pisarza „Children on their Birthdays”. Spostrzega ona, że obie bohaterki są „niezależnymi, nietuzinkowymi podróżniczkami, marzycielkami w poszukiwaniu idealnego szczęścia” Capote przyznał się, że Holly Golightly to jego ulubiona postać. Styl opowiadania sprawił, że Norman Mailer nazwał Capote'ego „najlepszym pisarzem swojego pokolenia” dodając, że „nie zmieniłby w książce ani jednego słowa”.

Fabuła
Jesienią 1943 roku anonimowy narrator zaprzyjaźnia się z Holly Golightly, która nazywa go „Fred” (od imienia jej starszego brata). Oboje mieszkają w apartamencie mieszczącym się w dzielnicy Upper East Side na Manhattanie. Holly (18-19 lat) jest dziewczyną ze wsi, która stała się stałą bywalczynią drogich kawiarni. Nie ma pracy, ale utrzymuje się dzięki zamożnym mężczyznom, którzy zabierają ją do klubów i restauracji oraz dają jej pieniądze i drogie prezenty. Ciągle ma nadzieję, że poślubi jednego z nich.
Holly lubi szokować ludzi starannie dobierając smaczki ze swojego życia prywatnego albo wyrażając bez ogródek poglądy na różne tematy. Przez kolejny rok powoli pozwala „Fredowi”, który jest zafascynowany jej stylem życia, lepiej się poznać. Pod koniec książki, Holly obawia się, że nigdy nie będzie wiedziała, co do niej należy, dopóki tego nie straci.


Piąta aleja, piąta rano

Piąta Aleja, piąta rano - Sam Wasson

Błyskotliwa kronika powstawania filmu "Śniadanie u Tiffany'ego" i zarazem obraz Ameryki późnych lat 50. Na kartach książki, w opowieści autora pojawiają się znaczące postacie: pisarz Truman Capote, odtwarzająca główną rolę w filmie Audrey Hepburn, reżyser Blake Edwards, kompozytor Henry Mancini a także drugoplanowo Marylin Monroe, Billy Wilder, Akira Kurosawa. S.Wasson wprowadza nas w epokę końca lat pięćdziesiątych, przed czasami Woodstocku, wolnej miłości i antykoncepcji.

Pełna porywających, smakowitych szczegółów... Ta książka jest jak dobrze skrojona mała czarna, której Śniadanie u Tiffany'ego przyniosło sławę.
"New York Times"

Potrafi uchwycić spokojną elegancję dawnego Nowego Jorku, jest opowieścią o miłości, manifestem stylu i sposobu na życie.
"New York Magazine"

Sam Wasson jest fantastycznym obserwatorem i gawędziarzem, jeśli chodzi o sprawy towarzyskie… Piąta Aleja jest zarazem melancholijna i błyskotliwa, tak jak opowieść Capote'a o Holly Golightly.
"The New Yorker"

Wasson przenosi czytelnika na plan filmu, przybliża stosunki panujące wśród członków ekipy i narastające między nimi konflikty, jednocześnie rejestrując wpływ Hepburn na modę, na politykę dotyczącą płci i nową moralność.
"Publishers Weekly"


Śniadanie u Tiffaniego

Śniadanie u Tiffaniego - film amerykański z 1961 roku wyreżyserowany przez Blake’a Edwardsa. Podstawą scenariusza była książka Trumana Capote z 1958 roku "Śniadanie u Tiffany'ego". Główną rolę w filmie gra Audrey Hepburn jako Holly Golightly, za którą była nominowana do Oscara, partneruje jej George Peppard.
Twórca muzyki do filmu Henry Mancini otrzymał za Śniadanie u Tiffany'ego dwa Oscary: za najlepszą muzykę i najlepszą piosenkę.

Kadr z filmu Śniadanie u Tiffaniego Kadr z filmu Śniadanie u Tiffaniego

Śniadanie u Tiffaniego

Audrey Hepburn, właśc. Audrey Kathleen Ruston (ur. 4 maja 1929 w Ixelles, zm. 20 stycznia 1993 w Tolochenaz) − brytyjska aktorka, modelka i działaczka humanitarna.
Urodziła się jako Audrey Kathleen Ruston, była córką brytyjskiego bankiera Johna Victora Rustona i holenderskiej arystokratki, baronówny Elli van Heemstra[1]. W późniejszym czasie jej ojciec dodał do swojego nazwiska drugi człon – Hepburn; w tym okresie przyszła aktorka nosiła nazwisko Hepburn-Ruston.
W czasie II wojny światowej przebywała w okupowanej Holandii i w tym czasie używała nazwiska Edda van Heemstra (Audrey brzmiało zbyt angielsko)[2]. Z powodu okupacji niemieckiej Hepburn, podobnie jak większość Holendrów, była niedożywiona, co odbiło się negatywnie na jej kondycji zdrowotnej.
Po wojnie Hepburn przeniosła się do Londynu, gdzie uczyła się w szkole baletowej, będąc na utrzymaniu matki. Po rezygnacji z baletu zaczęła pracować jako modelka, a następnie występować w filmach, głównie jako statystka lub w drugo- i trzecioplanowych rolach[3]. W 1951 wystąpiła po raz pierwszy w roli pierwszoplanowej w filmie Monte Carlo Baby. W tym samym roku występowała na Broadwayu w sztuce Gigi i za tę rolę otrzymała nagrodę dla najlepszej debiutantki roku. Po sześciomiesięcznym bardzo udanym sezonie w Nowym Jorku Hepburn zagrała wraz z Gregorym Peckiem w filmie Rzymskie wakacje. Otrzymała za tę rolę Oscara. W jej późniejszej karierze była jeszcze czterokrotnie nominowana w kategorii „najlepsza rola kobieca”. Jej kreacja w Śniadaniu u Tiffaniego jest jedną z najbardziej znanych i słynnych ról w historii kina amerykańskiego. Będąc jedną z najbardziej popularnych gwiazd swojej ery Hepburn występowała z takim aktorami jak Fred Astaire, Humphrey Bogart, Gary Cooper, Cary Grant, Rex Harrison, Peter O’Toole, czy Sean Connery.


Audrey w domu

Audrey w domu - Luca Dotti

Odkryj prywatny świat Audrey Hepburn w niezwykłej bestsellerowej biografii napisanej przez syna aktorki!
Dziecięce wspomnienia, rodzinne anegdoty, cytaty z prywatnych listów, rysunki, skrupulatnie spisywane i gromadzone przez gwiazdę Hollywood przepisy na ulubione dania, które zapewniły jej doskonałą sylwetkę i przeszło 250 niepublikowanych wcześniej fotografii z domowego archiwum! To wszystko składa się na wyjątkową książkę, którą porównać można jedynie z głośnymi przed kilku laty „Fragmentami” Marilyn Monroe.
Tym bardziej niezwykła to lektura, że ukazuje osobę zupełnie inną niż ekranowa Audrey-trzpiotka, którą wielbiły tłumy. Lucca Dotti tworzy portret spełnionej matki i żony, doskonałej kucharki, wielbicielki domowego ogniska, która gotowa była porzucić czerwony dywan dla rodzinnych kolacji i przyjęć w ogrodzie. Trzon książki stanowią osadzone w rodzinnym kontekście przepisy kulinarne. Są one jednak smakowitym, ale tylko pretekstem, niecodziennym sposobem na bezprecedensowe pokazanie prawdziwego życia legendy kina, poczynając od dzieciństwa spędzonego w Holandii podczas II wojny światowej, przez karierę w Hollywood, życie aktorki, matki i żony w Rzymie, aż po ostatnie lata spędzone na podróżach po świecie w roli ambasadora UNICEF.
„Audrey w domu” to rodzaj intymnego albumu, barwnego patchworku pokazującego świat aktorki i tych, których kochała najbardziej – jej dzieci, przyjaciół, zwierzęta. To wyrafinowana i piękna opowieść, która rozwija się od śniadania do lunchu, od lunchu do kolacji, od kolacji do przyjęcia w ogrodzie. Książka, która pozwala nam zajrzeć do domu Audrey przez dziurkę od klucza.


Zapraszamy do ciekawej lektury!


źródło:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Aniadanie_u_Tiffany'ego
-http://lubimyczytac.pl/ksiazka/161095/piata-aleja-piata-rano
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Audrey_Hepburn
-http://lubimyczytac.pl/ksiazka/288828/audrey-w-domu-wspomnienia-o-mojej-mamie